در پی قطعی مکرر برق و گاز و تعطیلات ناشی از این بی تدبیری شهروندان در شهرهای شیراز. یزد. تهران . پرند. شازند. بوکان. هشتگرد. کامیاران.
به خیابان ها امدند و اعتراضات خود را نسبت به این وضعیت ابراز کردند.
این قطعی های برق و گاز زندگی روزمره مردم را مختل کرده است . و نارضایتی گسترده ای را با خود به همراه دارد.
به قلم: رحمان.ف 1403
بر اساس گزارش هرانا، جمهوری اسلامی در سال ۱۴۰۳ دست‌کم هزار و ۵۰ شهروند از جمله ۲۹ زن و پنج کودک-مجرم را اعدام کرد.
طبق این گزارش، از میان افراد اعدام شده حکم پنج نفر در ملاءعام اجرا شد.
از سوی دیگر، طی این مدت ۱۸۹ تن دیگر به اعدام محکوم شدند و احکام اعدام بدوی ۵۵ نفر هم به تایید دیوان عالی کشور رسید.
صدور حکم اعدام و اجرای آن برای افراد زیر ۱۸ سال بر خلاف استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر از جمله کنوانسیون حقوق کودک است که ایران یکی از امضا‌کنندگان آن است.
ایران از معدود کشورهای جهان است که برای افراد زیر ۱۸ سال حکم اعدام صادر و اجرا می‌کند.
افزایش میزان صدور، تایید و اجرای احکام اعدام زندانیان در ایران در ماه‌های گذشته اعتراض‌های فراوانی را در داخل و خارج کشور به دنبال داشته است.
هرانا در گزارش سالانه خود درباره وضعیت حقوق زنان در ایران نوشت جمهوری اسلامی طی سال ۱۴۰۳ با دست‌کم ۳۰ هزار و ۶۴۲ زن به دلیل رعایت نکردن حجاب اجباری برخورد کرده است.
در گزارش هرانا آمده است که طی این مدت ۱۶ هزار و ۵۶۷ مورد خشونت خانگی، ۱۲۵ مورد قتل زنان، ۳۳ مورد قتل ناموسی به شمول قتل ۱۹ مرد، پنج مورد اسیدپاشی و سه مورد خودکشی ثبت شده است.
به قلم: رحمان.ف 1403
علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، پس از گسترش موج خودداری زنان از تن دادن به حجاب اجباری، در بهار ۱۴۰۲ «کشف حجاب» را «حرام شرعی و سیاسی» خواند.
این سخنان او هم اما تاثیری بر مقاومت زنان نداشت. خامنه‌ای در فروردین ۱۴۰۳ چندین‌بار در سخنرانی‌هایش بر موضوع حجاب تاکید کرد و گفت حجاب حکم مسلم شرعی است و نمی‌توان از آن صرف نظر کرد. پس از سخنان او، گشت ارشاد با خشونتی شدیدتر به خیابان‌ها بازگشت. خشونتی عریان که حکومت از به نمایش گذاشتن آن هیچ ابایی نداشت. خشونتی از نوع سرکوب معترضان. جنگ خامنه‌ای با زنان بر سر حجاب آغاز شد.
همه این‌ها به رسم شدن صحنه‌هایی از سرکوب، وحشیگری و حتی مرگ دختر دیگری در خیابان‌های ایران به‌دست گشت ارشاد منجر شد.
به قلم: رحمان.ف 1403
ساناز یکی از معترضان زن بازداشتی است که در میدان شهرداری رشت در شمال ایران بازداشت شد. ساناز می‌گوید براساس مسیری که خودرو ماموران امنیتی طی کرده، او فکر می‌کند این خودرو از سمت رشت به سوی جاده انزلی رفته است.
ساناز می‌گوید او را به مکانی بردند که شبیه یک مدرسه ابتدایی بود و در آنجا او را مورد آزار روانی و جنسی قرار دارند.
«ماموران زن مرا نگه داشتند، در حالی که یک مامور مرد بدنم را لمس می‌کرد و با استفاده از زبان بسیار وقیحی به من گفت: نفست را خواهیم گرفت،بدنت را در دریا پیدا خواهد شد و علت مرگ خودکشی گزارش می‌شود ،تو و خانواده‌ات را بی‌آبرو خواهیم کرد.»
در مورد دیگری، مادری گزارش می‌دهد که دخترش پس از آزادی از زندان کچوئی قادر نبوده درست راه برود و صورتش کبود بوده است. به گفته این مادر، ماموران انقدر با باتون او را زدند که یکی از کلیه‌هایش آسیب دیده و همچنان تحت نظارت پزشک قرار دارد. او به شدت آزار روحی و جسمی دیده است.
مادر این دختر آسیب‌دیده همچنین گفت که مقامات زندان به دخترش گفته‌اند [هیچ‌کس بیرون منتظر او نیست. هیچ کس بیرون منتظر تو نیست تو را می‌کشیم، دفنت می‌کنیم و به مادر و پدرت می‌گوییم فرار کرده‌ای]این اقدامات طراحی شده تا حس عمیق رها شدگی، تحقیر و شرم را بر این بازداشتی تحمیل کند و او را در چشم خانواده منزوی و بی‌اعتبار کند این تاکتیکی است که اغلب توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی علیه مخالفان به کار گرفته می‌شود.
به قلم: رحمان.ف 1403
نیروهای امنیتی برای سرکوب معترضان در چندین استان ایران در سال ۱۴۰۱ از خشونت جنسی به طور گسترده و سازمان یافته استفاده کرده‌اند.
نیروهای امنیتی برای سرکوب معترضان در چندین استان ایران در سال ۱۴۰۱ از خشونت جنسی به طور گسترده و سازمان یافته استفاده کرده‌اند.شش معترض بین سنین ۱۹ تا ۴۳ سال
قریبا بلافاصله پس از دستگیری در خودروهای ماموران امنیتی، بازداشت‌گاه‌های مخفی یا زندان با تجاوز یا سوء استفاده جنسی مواجه شدند
این اعتراضات با کشته شدن مهسا ژینا امنیتی به دست ماموران گشت ارشاد در شهریورماه سال ۱۴۰۱ آغاز شد و برای ماه‌ها ادامه داشت.
اعتراضات زن زندگی آزادی به بزرگترین چالش حکومت و روحانیت بدل شد.
بیش از یکسال و نیم پس از سرکوب نیروهای امنیتی و نظامی، این روایت‌های قربانیان، وسعت آزار و اذیت جنسی و سواستفاده‌ای که بر مخالفان و معترضان بازداشتی روا شده را مستندسازی می‌کند.
این روایت‌ها همچنین نشان می‌دهند که جمهوری اسلامی با گذشت ۴۵ سال از شکل‌گیری، همچنان خشونت جنسی بر زنان و مردان را به عنوان یک روش سرکوب برای حفظ قدرت مورد استفاده قرار می‌دهد.
نیروهای امنیتی برای سرکوب معترضان در چندین استان ایران در سال ۱۴۰۱ از خشونت جنسی به طور گسترده و سازمان یافته استفاده کرده‌اند.شش معترض بین سنین ۱۹ تا ۴۳ سال
قریبا بلافاصله پس از دستگیری در خودروهای ماموران امنیتی، بازداشت‌گاه‌های مخفی یا زندان با تجاوز یا سوء استفاده جنسی مواجه شدند
این اعتراضات با کشته شدن مهسا ژینا امنیتی به دست ماموران گشت ارشاد در شهریورماه سال ۱۴۰۱ آغاز شد و برای ماه‌ها ادامه داشت.
اعتراضات زن زندگی آزادی به بزرگترین چالش حکومت و روحانیت بدل شد.
بیش از یکسال و نیم پس از سرکوب نیروهای امنیتی و نظامی، این روایت‌های قربانیان، وسعت آزار و اذیت جنسی و سواستفاده‌ای که بر مخالفان و معترضان بازداشتی روا شده را مستندسازی می‌کند.
این روایت‌ها همچنین نشان می‌دهند که جمهوری اسلامی با گذشت ۴۵ سال از شکل‌گیری، همچنان خشونت جنسی بر زنان و مردان را به عنوان یک روش سرکوب برای حفظ قدرت مورد استفاده قرار می‌دهد.
به قلم: رحمان.ف 1403